กบน้อยในบ่อตื้น วันหนึ่งกบน้อยได้มาเจอกับเต่าทะเลตัวหนึ่ง มันจึงพูดคุยโอ้อวดให้เต่าฟังว่า
ข้าอาศัยอยู่ในบ่อตื้นนี้มีความสุขมาก วันๆข้ากระโดดแหวกว่ายน้ำอย่างอิสระ เมื่อถึงเวลาพักผ่อน ข้าก็นอนพักอยู่ในโพรงข้างกำแพงบ่อ ข้ามีความสุขมาก แม้กระทั่งเจ้าพวกหนอน ปู และลูกอ๊อดก็ไม่มีใครเทียบข้าได้หรอก ข้ายิ่งใหญ่ที่สุดเมื่ออยู่ในบ่อนี้ ข้าดูสูงกว่าคนอื่นเมื่ออยู่ในบ่อนี้ ข้ารู้สึกสุขใจยิ่งนัก ว่าแต่เจ้าทำไมไม่มาดูที่อยู่ของข้าล่ะ
เจ้าเต่าทะเลเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็พยายามจะลงไปในบ่อตื้นเมื่อยื่นขาซ้ายลงไปได้แล้ว ทว่ากลับติดขาขวาที่ยื่นลงไปไม่ได้ เนื่องจากบ่อตื้นและเล็กเกินไป มันจึงต้องชะงักหยุดก่อน แล้วมันจึงเล่าที่อยู่ในทะเลของมันให้เจ้ากบฟังว่า
ความกว้างใหญ่ของทะเลนั้นยิ่งใหญ่มาก แม้นระยะทางพันลี้ก็มิอาจทำให้เจ้ารู้ถึงความกว้างของทะเล แม้นความสูงพันศอก เจ้าก็ไม่อาจรู้ถึงความลึกของทะเลได้ ในสมัยกษัตริย์หยู ราชวงศ์เซีย ในเวลาสิบปีเกิดอุทกภัยถึงเก้าปี น้ำทะเลเองก็ไม่เคยเพิ่ม ส่วนในสมัยกษัตริย์ถัง ราชวงศ์ซาง เกิดภาวะแห้งแล้งถึงเจ็ดปีจากแปดปี ทว่าน้ำทะเลก็ไม่เคยลด น้ำทะเลไม่เคยเปลี่ยนแปลงตราบระยะเวลาที่ผ่านมา อีกทั้งไม่เคยเพิ่มหรือลดตามฤดูฝนที่ตกลงมา ความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือการได้แหวกว่ายในทะเลที่กว้างใหญ่
หลังจากที่เจ้ากบได้ฟังเช่นนั้น มันจึงได้รู้ถึงความไม่สำคัญของตน และตะหนักในความจริงที่ยังมีอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่าที่มันเป็นอยู่ มันจึงเริ่มรู้สึกไม่มีความสุขและล้มป่วยลงในที่สุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น